۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه

زندگی رنگ ها، یادداشتی بر نمایشگاه نقاشی و پرفورمنس شقایق سیروس، 14 شهریور 90





زندگی رنگ ها
جواد سروش



آبی، سفید، قرمز، بنفش، نارنجی ... هریک از ما در طی ساعات شبانه روز خواسته و نا خواسته با رنگ های مختلف اطراف خود زندگی می کنیم . اما تا چه حد به طیف گوناگون رنگ های محیط و تاثیر آن بر رفتار و اندیشه ی خود تامل کرده ایم؟ بی شک رنگ ها نیز همچون هوای اطراف بر روح و جسم انسان و کیفیت زندگی او تاثیر بسزایی دارند. چگونه می توان در هوایی آلوده زیست و بدنی سالم و به دور از درد و بیماری داشت؟!!! آیا می توان تاثیر بی واسطه رنگ ها بر روی ضمیر ناخودآگاه را نادیده گرفت؟ درصورت نادیده گرفتن این موضوع چگونه می توان از تبعات فردی و اجتماعی آن گریخت؟









 شقایق سیروس از اعضای خانه ی طراحی، نقاشی است که سال ها با رنگ زیسته است. حضور رنگ نه تنها در آثار او بلکه در اجزای گوناگون محیط زندگیش همچون کفش، لباس، دفتر، کتاب، خانه وحتی در خانه ی طراحی ملموس و زنده است. جمعه یازدهم شهریورماه، افتتاح نمایشگاه نقاشی های او در گالری «ایست» تهران، با برگزاری پرفورمنس انگیزش، نگاهی انتقادی نسبت به فضای رنگی جامعه  امروز را همراه داشت. نگاهی که در نقاشی هایش بیان پررنگ تر و شفاف تری داشت. شاید برای ذهنی که در زیر لایه های قطور زندگی روزمره به هر شکل و نوعی دفن شده است، رفتن به یک نمایشگاه نقاشی و بازدید از آن اگر تجارت و اقتصادی در کار نباشد در خوشبینانه ترین شکل خود یک تفریح روشنفکرانه باشد اما گاهی هنرمند تلاش می کند تا این قالب وکلیشه  مرسوم را با بیان زیبایی شناسانه ی خود هدف نقد قرار دهد . انتخاب نگاره های موجود در فضای نگارگری ایران و طراحی آزاد آن ها برروی مقوای کارتن، گویای این موضوع است که هنرمند برای ایجاد ارتباط و بیان انتقادی خود، از ناخودآگاه جمعی و تاریخی جامعه ی خود بهره می گیرد. او در زندگی رنگی خود، در آثارش به زن و دنیای رنگی او می اندیشد و با طراحی آزادانه  زن های قاجاری در حال خوردن و نوشیدن، از رنگ های شاد و متنوع غذاها در لباس ها نیز بهره می برد تا نشان دهد که حضور رنگ ها تا چه حد در ادامه حیات بشری تاثیر گذار است. او در آخرین مرحله از کار خود، روی صورت ها، دست ها، لباس ها و جای جای فضای رنگی آثارش را می ساید و با ساییدن و از بین بردن رنگ ها و یکسان کردن فضاهای رنگی با رنگ مقوای پس زمینه وبا خنثی کردن فضای رنگی کار، تاثیر روانی عدم تنوع رنگی در جامعه ی کنونی را بازنمایی می کند.
شقایق سیروس فارغ التحصیل هنرهای های تجسمی و در حال سفر به آمریکا برای ادامه ی تحصیل است. این اولین نمایش گاه انفرادی اوست که انتظار مخاطب را برای گام های بعدی بالا می برد. این موضوع نیازبه تلاش و تامل بیش تری در خلق آثار و نحوه ی ارائه آن ها در آینده دارد. باید دید که آیا این هنرمند می تواند فضای ذهنی و بیان نقاشانه ی خود را در آثارش ادامه و گسترش دهد؟











۱ نظر:

ستاره رهبر گفت...

کارهای شقایق سیروس برداشتی کاملا شخصی از نگاره های ایرانی است.نگاهی موشکافانه به نقطه صفر تاریخ نگارگری وبینشی متفاوت از سیالهای کج و معوج خطوط محیطی.امیدوارم شاهد پیشرفت این هنرمند جوان در سالهای نزدیک باشیم.