۱۳۹۰ مهر ۲۴, یکشنبه

" حــفره "، مریم نیکبخش


" حــفره  "


آدمي زادي تنها ؛
                   استاده ام ،
                              روي در رويت
                                            و تو
                                                به شکوه خويش
                                                                   خرسند
نگاه عميقت بر من ، نقشي حک کرده در پي اين سال ها
                                                              از پس نسل ها
                                                                               روزگاران ....
در من ،
         آدمي زاد ...  
              " آن معجزت نهايي  برسياره ي کوچک آب و گياه " 1
تو ،
   در آسمان بودي
                    و روي در خورشيد داشتي
و من نگاهت مي کردم و
                          تو نور بودي
من آدمي زادم ؛
                يک رانده شده ...  ( - آن گونه که گفتي )
نفس مي کشم ، نفس مي کشم ،  نفس مي کشم ...
فرياد کشيدم ، فرياد کشيديم
                  و تو را آواز در داديم
                              به زيباترين آوا
                 که
                     دوستت مي داريم
                                 که مي پرستيمت
" بنگر  چه درشتناک ،
                             تيغ بر سر من اخته
                     آن که باور بي دريغ در او بسته بودم "2

خونشان را ديدم بر زمين جاري
نگاهم به زمين افتاد
                  و پاهايت را استوار بر زمين ديدم
گردت گرديدم
پشت به نور شدي
و چهره ات نمايان شد؛
                           نگاهت بر من
                                   چه تلخ
                                         چه گران
                                                     "حفره اي در نور" ديدم.

                                                                                        " مريم نيک بخش "

1و 2  - از دفتر شعر مرثيه هاي خاک ، احمد شاملو




"حفره"

 نمایش نقاشی های مریم نیکبخش

گشایش: جمعه 22 مهرماه 1390 از ساعت 17 تا 21 
نمایش آثار تا پنجشنبه 28 مهرماه از ساعت 16 تا 19 ادامه دارد


۲ نظر:

ناشناس گفت...

خیلی قشنگ بدون عیب و نقص

SAMAN گفت...

بسیار زیبا