گالری ایست در سال ۱۳۸۹ در جهت معرفی هنر معاصر ایران در عرصه‌های بین‌المللی و داخلی و ایجاد بستری شایسته جهت مراودات فرهنگی آغاز به کار کرد.
نگارخانه ایست در ماه‌های آغازین فعالیت ، با نمایش بخشی از کلکسیون خود از آثار هنرمندان معاصر ایران در پی ادای دین به بزرگان هنر معاصر ایران بود. سپس در ادامهٔ فعالیت به ارائهٔ آثاری از هنرمندان جوانتر پرداخت . در ادامهٔ این روند و بر اساس اهداف نگارخانه تمرکز این مجموعه بر نمایش آثار هنرمندان جوان و اساتید در تمامی عرصه‌های هنرهای تجسمی خواهد بود.
"خانه‌ام ابری است" اجرایی از حسن معجونی و گروه لیو دیروز از ساعت ۱۷ تا ۲۲، بیست اجرای متوالی داشت که در هر اجرا حدود ۲۵ تا ۳۰ نفر حضور داشتند. تعدادی از عکسهای دیروز را در این پست مشاهده کنید.
عکاس: فراز فلاحی
۱۵ نظر:
ناشناس
گفت...
من نمیدانم از کی تا حالا تمرینات واحد "بدن" دانشگاه و این نیمچه مدرن دنسهای بسیار اولیه اسمش شده پرفورمانس آرت. دوستان ندیدید! نشنیدید! قبول! مردم را توی این گرمای تابستان چرا میکشید آنطرف شهر!
باز شروع شد ... یک جایی یک حرکتی شکل گرفته، حضرات فرصت را برای عقده گشایی و تخریب هم دیگه غنیمت می شمردن. تا بوده همین بوده ... فقط ما و دوستان ما خوب و باسوادیم و بقیه فقط اخ و بد هستند ... مهم هم نیست که وقتی خودمان کار می کنیم، چه گندی می زنیم
معجونی یعنی همین؟پرفورمنس یعنی عجیب بازی؟تسلط به ورزشهای رزمی؟سیرک یا تقلید از کارهای درجه چندم خارجی؟بی تعارف یکی به من بگه انتظاره چه کاری داشتید.کاری بسیار ساده و عمیق که سعی نمی کرد ادا در بیاره و مفهومه دراماتیک هم داشت
ضمن موافقت با حسین خوشحال می شم این جناب ناشناس (!!!) یه نمونه از کارای پرفورمنس یا به قول خودشون پرفورمانسشونو به ما معرفی کنن تا ما آدمای نفهم بفهمیم پرفورمانس (!!!lol!!)یعنی چی! اگه فقط یه خورده (با تآتر نه ها!) به زبان انگلیسی آشنایی داشتین متوجه می شدین که پرفورمنس یعنی هر آن چه بتوان تماشا کرد!(مردم مابه همین نیاز دارن! شما خواص می تونین برین بشینین پای بوبوس پسیانی!!!) البته بدون وجه دراماتیک که تو کار معجونی زیاد نبود...در واقع کمتر جایی از کار می شد گفت که اجرا کننده داره چه کاری انجام می ده! (آنتی ناشناس! )
من پیام موجدی هستم و گرافیست، متاسفانه باید بگم یا چیزی از پرفورمنس نمی دونید یا صرفا طرفدار متعصب معجونی هستید، لااقل پرفورمنس های بعدی رو می دیدید مثل اجراهای میرمحمدی یا فروتن یا رضایی راد، دست کم متن امیر راد رو تو کاتالوگ یا توی همین بلاگ می خوندید تا بفهمید پرفورمنس یعنی چی، مثال انگلیسی هم ،بهتره کمی فکر کنید،ناتورالیست پس میشه کسی که طبیعت گرا است !! واژه های هنری رو تو دیکشنری دنبالش نمی گردن.
آنتی: حرفهای شما درست...اما من بیشتر طرفدار شیوه ی درست انتقاد هستم و اصولا با هر کس با زبون خودش ارتباط برقرار می کنم..آقای پیام گرافیست که از قشر هنرمند هستید و می دونید هنر زحمت داره حالا هر نوعیش...به قول میلاد اینا حرفه.مردم به خواست خودشون اومدن ولی کسی از گرما اعتراض نکرد یا دنبال کلمه ی سخت و طولانی نیمچه مدرن دنسهای اولیه نگشت مگه کسی که انتقاد کردن بلد نبود! به نظر من انتقاد درست راهش اجرای یه پرفورمنس درسته که به مردم و همه ی کسایی که نمی دونن پرفورمنس چیه (از جمله من!!!) یاد بده...امیدوارم موفق باشید...:)
طبیعی است که هر کاری با هر سلیقه یا هر توقعی سازگار نیست.
یک نفر برای پرفرمنس اش از ویدئو پروژکشن استفاده می کند، یک نفر از چیدمان یک گروه از اشیای شخصی، یک نفر نوازده ها را روی صحنه می آورد، یک نفر دیگر بازیگرانش را ، یک نفر هم برای پرفورمنس اش از کرئوگرافی و رقصنده استفاده می کند و طبیعی است که در این حالت، حرکات و کرئوگرافی اهمیت ویژه ای پیدا می کند. به اعتقاد من کسانی که خیلی راحت با متلک انداختن و برچسب زدن هایی مثل «نیمچه دنس مدرن» و «تمرین های ابتدایی بدنِ کلاس های دانشگاه» از روی موضوع می گذرند، فقط ناتوانی خودشان از برقراری ارتباط با یک اثر و اینکه نتوانسته اند چیزی فراتر از آن را بفهمند را می پوشانند. پرفورمنس مخاطب فعال می خواهد که اهل تجربه و کشف و تلاش و مشارکت باشد. گاهی این مشارکت مثلا از طریق راه رفتن در صحنه و حتی دخالت در اجراست، گاهی از طریق تلاش ذهنی برای غلبه بر ابهام. اما اگر ذهن کسی برای این مشارکت یاری نکند، یا نتواند از لحاط حسی با اثر ارتباطی برقرار کند، در خیلی از اوقات نه ایرادی به امخاطب وارد است و نه به اجرا کنندۀ اثر. بلکه خیلی ساده، آن شخص مخاطب اشتباهی برای آن اثر بوده است.
دوستان عزیز آنتی و علیرضا خیلی خوشحالم که داریم به نتیجه میرسیم من با هردوی شما موافقم و این نکته رو هم ذکر کنم که کامنت اول از من نیست کامنت "معجونی یعنی..." مال من هست و اسم نداره چون بلد نبودم اسم بذارم ! بعدی‌ها رو اسم گذشتم. مساله من این هست که یک نفر می‌گوید اجرای معجونی پرفورمنس نبود و دلایلی هم دارد، از جمله اینکه مخاطب هیچ کاره است در این اجرا و اجرا از پیش تعیین شده و اجازه هیچ تغییر و حرکتی داده نمی‌شه خوب این با تئاتر چه فرقی میکنه ، ارجاع من به پرفورمنس‌های خوب هم از همین منظر بود، امیدوارم دوستان دیگر هم اگر دفاعی دارند به دور از متلک پرانی و مثل دوست عزیز علیرضا به بیان نظراتشون بپردازند.
۱۵ نظر:
من نمیدانم از کی تا حالا تمرینات واحد "بدن" دانشگاه و این نیمچه مدرن دنسهای بسیار اولیه اسمش شده پرفورمانس آرت. دوستان ندیدید! نشنیدید! قبول! مردم را توی این گرمای تابستان چرا میکشید آنطرف شهر!
واقعا اسمش پرفورمنس نبود، البته خوب معجونی یعنی همین!میشد حدس زد.
تااینجابهترین مهدی میرمحمدی بوده.
این دانشگاهی که می گی تو سوئیسه؟
باز شروع شد ... یک جایی یک حرکتی شکل گرفته، حضرات فرصت را برای عقده گشایی و تخریب هم دیگه غنیمت می شمردن. تا بوده همین بوده ... فقط ما و دوستان ما خوب و باسوادیم و بقیه فقط اخ و بد هستند ... مهم هم نیست که وقتی خودمان کار می کنیم، چه گندی می زنیم
مثل همیشه... راستی بد نیست فرق کرئوگرافی و تمرین بدن رو بشناسید، بحث پرفورمنس پیشکش !
معجونی یعنی همین؟پرفورمنس یعنی عجیب بازی؟تسلط به ورزشهای رزمی؟سیرک یا تقلید از کارهای درجه چندم خارجی؟بی تعارف یکی به من بگه انتظاره چه کاری داشتید.کاری بسیار ساده و عمیق که سعی نمی کرد ادا در بیاره و مفهومه دراماتیک هم داشت
می خواستم بگم از معجونی انتظار پرفورمنس نباید داشت، اتفاقا همون وجه دراماتیک نمی ذاشت پرفورمنس بشه.
ضمن موافقت با حسین خوشحال می شم این جناب ناشناس (!!!) یه نمونه از کارای پرفورمنس یا به قول خودشون پرفورمانسشونو به ما معرفی کنن تا ما آدمای نفهم بفهمیم پرفورمانس (!!!lol!!)یعنی چی! اگه فقط یه خورده (با تآتر نه ها!) به زبان انگلیسی آشنایی داشتین متوجه می شدین که پرفورمنس یعنی هر آن چه بتوان تماشا کرد!(مردم مابه همین نیاز دارن! شما خواص می تونین برین بشینین پای بوبوس پسیانی!!!) البته بدون وجه دراماتیک که تو کار معجونی زیاد نبود...در واقع کمتر جایی از کار می شد گفت که اجرا کننده داره چه کاری انجام می ده! (آنتی ناشناس! )
من پیام موجدی هستم و گرافیست، متاسفانه باید بگم یا چیزی از پرفورمنس نمی دونید یا صرفا طرفدار متعصب معجونی هستید، لااقل پرفورمنس های بعدی رو می دیدید مثل اجراهای میرمحمدی یا فروتن یا رضایی راد، دست کم متن امیر راد رو تو کاتالوگ یا توی همین بلاگ می خوندید تا بفهمید پرفورمنس یعنی چی، مثال انگلیسی هم ،بهتره کمی فکر کنید،ناتورالیست پس میشه کسی که طبیعت گرا است !! واژه های هنری رو تو دیکشنری دنبالش نمی گردن.
من کارو ندیدم اما همیشه حق رو به اونایی میدم که بیشتر کار میکنن تا کسانی که فقط حرف میزنن..زمان همه چیزو ثابت میکنه
آنتی:
حرفهای شما درست...اما من بیشتر طرفدار شیوه ی درست انتقاد هستم و اصولا با هر کس با زبون خودش ارتباط برقرار می کنم..آقای پیام گرافیست که از قشر هنرمند هستید و می دونید هنر زحمت داره حالا هر نوعیش...به قول میلاد اینا حرفه.مردم به خواست خودشون اومدن ولی کسی از گرما اعتراض نکرد یا دنبال کلمه ی سخت و طولانی نیمچه مدرن دنسهای اولیه نگشت مگه کسی که انتقاد کردن بلد نبود! به نظر من انتقاد درست راهش اجرای یه پرفورمنس درسته که به مردم و همه ی کسایی که نمی دونن پرفورمنس چیه (از جمله من!!!) یاد بده...امیدوارم موفق باشید...:)
آنتی:
راستی کاتالوگم خوندم اما چیزی که تو طول تمرین بهش می رسی کمی متفاوته. (:
طبیعی است که هر کاری با هر سلیقه یا هر توقعی سازگار نیست.
یک نفر برای پرفرمنس اش از ویدئو پروژکشن استفاده می کند، یک نفر از چیدمان یک گروه از اشیای شخصی، یک نفر نوازده ها را روی صحنه می آورد، یک نفر دیگر بازیگرانش را ، یک نفر هم برای پرفورمنس اش از کرئوگرافی و رقصنده استفاده می کند و طبیعی است که در این حالت، حرکات و کرئوگرافی اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
به اعتقاد من کسانی که خیلی راحت با متلک انداختن و برچسب زدن هایی مثل «نیمچه دنس مدرن» و «تمرین های ابتدایی بدنِ کلاس های دانشگاه» از روی موضوع می گذرند، فقط ناتوانی خودشان از برقراری ارتباط با یک اثر و اینکه نتوانسته اند چیزی فراتر از آن را بفهمند را می پوشانند.
پرفورمنس مخاطب فعال می خواهد که اهل تجربه و کشف و تلاش و مشارکت باشد. گاهی این مشارکت مثلا از طریق راه رفتن در صحنه و حتی دخالت در اجراست، گاهی از طریق تلاش ذهنی برای غلبه بر ابهام. اما اگر ذهن کسی برای این مشارکت یاری نکند، یا نتواند از لحاط حسی با اثر ارتباطی برقرار کند، در خیلی از اوقات نه ایرادی به امخاطب وارد است و نه به اجرا کنندۀ اثر. بلکه خیلی ساده، آن شخص مخاطب اشتباهی برای آن اثر بوده است.
دوستان عزیز آنتی و علیرضا خیلی خوشحالم که داریم به نتیجه میرسیم من با هردوی شما موافقم و این نکته رو هم ذکر کنم که کامنت اول از من نیست کامنت "معجونی یعنی..." مال من هست و اسم نداره چون بلد نبودم اسم بذارم ! بعدی‌ها رو اسم گذشتم. مساله من این هست که یک نفر می‌گوید اجرای معجونی پرفورمنس نبود و دلایلی هم دارد، از جمله اینکه مخاطب هیچ کاره است در این اجرا و اجرا از پیش تعیین شده و اجازه هیچ تغییر و حرکتی داده نمی‌شه خوب این با تئاتر چه فرقی میکنه ، ارجاع من به پرفورمنس‌های خوب هم از همین منظر بود، امیدوارم دوستان دیگر هم اگر دفاعی دارند به دور از متلک پرانی و مثل دوست عزیز علیرضا به بیان نظراتشون بپردازند.
این آقای معجونی همه کارشان درست است .نگاه نافذ ، بازی خوب و البته پرفرمنس را کمی شوخی گرفته بودند که امید است این هم در آینده نزدیک درست شود!!
ارسال یک نظر