پرفورمنس یلدا پاکزاد و سعید هراتی، "طرح شماره صفر"، ۲۰ تیرماه ۱۳۹۱

متنی از احمدعلی کدیور + عکس هایی از پرفورمنس یلدا پاکزاد و سعید هراتی، "طرح شماره صفر"

طرح شماره صفر

احمدعلی کدیور

سه ردیف کاغذ چسبیده شده روی زمین. یک مستطیل چندمتر در چندمتر در چند متر ساخته­ اند با یک ضلع خالی. یک نفر زغال به دست نشسته روی زمین. دو نفر ایستاده­اند توی مستطیل و یک نفر بیرون ضلع خالی. همان بیرون صفحه­های کاغذی مشابهی ریخته شده روی زمین. روی صفح ­ها اعدادی ردیف شده اند با علامت ­های مثبت و منفی و با اندازه­ ها و فرم ­های مختلف.

آنکه بیرون ایستاده شروع به خواندن می ­کند (بسته به اینکه فونت، علامت و اندازه اعداد چه باشد). آن یکی می ­جهد، سرش را می ­خاراند، می ­نشیند، می ­دود و حرف می ­زند:"پشتم درد می ­کنه چون امروز زیاد ظرف شستم. هر وقت زیاد ظرف می­شورم کمرم درد می ­گیره." آنکه زغال به دست دارد یک منحنی می ­کشد. بعد یک خط شکسته و یک فرم S- مانند و... از حرکات آنکه درون مستطیل است طرح­ هایی می ­کشد.

اعداد خوانده می ­شوند. می ­خاراند و می ­جهد و می ­گوید. دیده ­ها و شنیده ­ها بر کاغذ ثبت می ­شوند.

عکس ها از  آزاد امین رشتی